Brat Tadeusz

„ojczyzno, ty jesteś jak ..."

zdrowie, traciłeś na ścieżkach. mama płakała.
szpaler, w ich rękach nie dzięcielina lecz pała.
nie było skoków na bangi, adrenaliną
ulotki, gestapo! gestapo! krzyk. ktoś zginął.

na ramieniu solidarnie biało-czerwona.
radość z podpisu wielkim długopisem. wrona
jednak się zrodziła. strach, nie wróciłeś z pracy.
gość w okularach wysłał na darmowe wczasy.

dla szczurów paszport. wymarzona, wymuszona
podróż do raj(ch)u. wysyłałeś paczki do nas.
tam dowiedziałeś się, „ile cię trzeba cenić”,
bo straciłeś. ciężko żyć z dala od korzeni.

w wakacje autobaną bez granic powracasz
„na ojczyzny łono”. a mnie myśl wciąż osacza,
że twój syn, mój bratanek, nie zna wieszcza dzieła
i krew zalewa, gdy do polskiej bramki strzela.

autor

czuły szept

Napisany: 2010-02-28 Dodano: 2010-03-13 13:51:02

Ten wiersz przeczytano 4407 razy

Oddanych głosów: 53

Rodzaj Sylabiczny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie