Brud na
Była jak dalmatyńczyk, miała plamy.
Czarno na białym
widać, że gorsza.
Nie poszła
do kościoła, nie mogła znieść wzroku
figur, grymasów na twarzach.
Ojciec zeszłego roku
powtarzał
„Czekaj, doigrasz się wreszcie”.
Jego zejście
nastąpiło w ostatniej chwili,
inaczej ją by sądzili,
za zabójstwo w afekcie.
Matka na szczęście
nie żyje od dawna,
płakałaby pytaniem
„Po kim to, chyba po ciotce Gertrudzie”.
Jak ona z tymi plamami pójdzie
do nieba?
Będzie trzeba
tłumaczyć, bić się w piersi,
mówić, że pierwszy
był trudny,
potem z górki
na pazurki,
bez zastanowienia.
Wybielacza nie miał,
ten co rzucił kamieniem.
Co chwilę sprawdzali, czy jeszcze
oddycha.
Tak się starali, żadna plama nie znikła.
autor
DoroteK
Dodano: 2016-07-16 08:26:54
Ten wiersz przeczytano 5272 razy
Oddanych głosów: 88
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (100)
Dobry, w Dorotkowym stylu wiersz:)
Jak zwykle zatrzymuje, niestety do rzucania kamieniami
jest wielu chętnych, do wybielania niewielu,
gorzej, że najczęściej rzucają nimi nie ci co są
aniołkami, ale ci którzy lubią innych podciągać pod
swoją linijkę, jeśli jest inna to bach kamieniem w
taką osobę....
Bardzo dużo prawdy w wierszu, niestety:(
Pozdrawiam serdecznie przed moją przerwą :)
Staraj się źycz jutrem a plamy same zbledną.
Pozdrawiam nadzieją.
Cholerne życie. Jedni uzurpują sobie prawo aby pisać
definicje piękna, brzydoty, co wolno a co już jest źle
widziane. Kto ośmieli się wychylić ze sztywno
określonych ram, pach go kamieniem. Ten, który miał
prawo do tego z racji swojej czystości zadał
ponadczasowe pytanie ' kto jest bez grzechu, niech
pierwszy rzuci kamieniem' a my co dalej rzucamy....
Wybacz, że trochę emocjonalnie podeszłam do wiersza,
który wywarł na mnie ogromne wrażenie. Serdeczności.
Smutku,zastanowienia i refleksji też mi czasem
przyda,szczególnie w Twoim wydaniu.
Najlepszego Dorotko.
Podoba sie przekaz wiersza, na duze TAK. Pozdrawiam
serdecznie,:)
bardzo dobry przekaz ...inny to ten gorszy - to smutne
i bolesne...
pozdrawiam
dobry wiersz:) serdeczności Dorotek
dużo smutku w Twoim sercu jest .. i niech przestaną
rzucać kamieniami ..
a może Bóg wszystko wie i pytać nie będzie ..
są tacy co plamy pielęgnują innych a swoje
ukrywają,,,,pozdrawiam :)
Pozdrawiam serdecznie...(:
dobre przesłanie niesie wiersz, każdy z nas jest inny
i dlatego jest weselej, przyjemniej dodatkowo można
się uzupełniać:) miłego
Smutny wiersz,ale życiowy:)
Pozdrawiam
masz swój styl i potrafisz w sposób mistrzowski bawiąc
się słowem przekazać nastrój (teraz akurat) smutek.
Pięknie +++
No i chyba nie pójdzie do nieba - tam takich nie
potrzeba Smutny - bardzo sensowny wiersz Pozdrawiam
Dorotko Serdecznie Dziękuję bardzo za spostrzegawczość
Czasami ta inność tak przeszkadza, wręcz zabiera
oddech...ciekawy wiersz. Pozdrawiam serdecznie