Brylant wśród kamieni

Ujrzałem brylant wśród mnóstwa kamieni,
Błyszczał cudownie, słońce zdobiło go tęczą.
Często wracałem patrzeć czy się nie odmieni,
on jeszcze piękniał barwami lśniąc, wabiąc, nęcąc.

Przygarnąłem go, on obdarował mnie ciepłem.
Byliśmy razem nierozłączni i szczęśliwi.
Czule mówiłem do niego czasami szeptem.
Ukradli brylant ludzie zawistni i chciwi.

Nie mam już skarbu, lecz pozostał w mej pamięci.
Zamykam oczy, widzę, błyszczy się, mieni.
Skarb utraciłem, do życia nie mam już chęci
i pod oczami narosło mi wiele cieni.

autor

Leszek

Dodano: 2005-04-10 08:19:04

Ten wiersz przeczytano 1541 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Sylabiczny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie