bulimia

wchłaniam w siebie tony szczęścia
czuję je w ustach
szczęście pozbawione smaku
jego obecność

jego wszechobecność

biegnie za mną
widzę je wszędzie
moja jedyna miłość
przyjemność i przekleństwo

zabójca
a jednak to moje sumienie
krzyczy

gdy znowu płacząc
wraz ze strumieniem łez
popłynie rzeka
niechcianego szczęścia
pożyczonego i zwróconego
szczęścia w nieszczęściu

katharsis
to takie proste

wchłaniam w siebie tony szczęścia
czuję je w ustach...

autor

gothica

Napisany: 2005-09-07 Dodano: 2005-09-07 20:29:19

Ten wiersz przeczytano 4335 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Jedzenie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie