ona

po ulicach wielkiego miasta
biega miłość
nie frunie na skrzydełkach aniołka
nie ma na głowie wianka kaczeńców
ani sukienki różowej
nie trzyma w rękach łuku
z którego raziłaby złotymi strzałami

uciekinierka z domu dla obłąkanych
odstrasza trędowatym dotykiem
spogląda głęboko w oczy
(ludzie tego nie lubią)

z wiatrem we włosach
w sukni białej jak niewinność
uzbrojona w nóż ociekający łzami
zbiegła pacjentka zakładu
z kratami w oknach

znowu słychać bezgłośny krzyk
kolejna ofiara wariatki
o której nie napiszą w gazecie

autor

gothica

Napisany: 2005-09-05 Dodano: 2005-09-05 20:03:42

Ten wiersz przeczytano 517 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie