By żyć ...

Dla koleżanki pracującej w laboratorium produktów mlecznych

Oto stoi sobie mleko
Choć naprawdę jest daleko.
Czeka na analiz moc.
Długo, bo już całą noc.

Mleko to jest taka plama:
Biała, blada, czasem wlana
Do butelki lub kartonu
Lub wypite po kryjomu.

Mleko laboranta czeka,
A on ciągle tylko zwleka.
Nie chce dostrzec w mleku życia
I dokonać w nim odkrycia.

Jak się przyjrzeć dobrze mleku
- Tak, do Ciebie to człowieku! -
Można w nim zobaczyć wiele,
A najprędzej piękne cielę.

Bo natura taka mleka,
Aby karmić - też człowieka.
Więc by zdrowo rosnąć, żyć
Trzeba sobie mleko pić!!!

A Ty lubisz napić się mleka?

autor

kintek

Dodano: 2007-07-14 14:16:11

Ten wiersz przeczytano 527 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie