Być z nim, marzyć o innym...

Dla Kogoś...

Siedzę w parku trzymając Go za rękę i patrzę na mijających nas ludzi.
Nie rozmawiamy, rozumiemy się przecież bez słów.
I nagle przechodzi On...
Spogląda na mnie swymi pieknymi oczami, widzę w nich żal za popełnione błędy.
Wspomnienia..
Dawniej siedziałam tu z Nim..
Dawniej całowałam Jego usta...
Dawniej...
Ale to było kiedyś nieprawdaż?
Już nie będzie jak "dawniej"
I choć żal ściska serce, nic nie zmienię.
Bo nie chcę? A może nie mogę?
Mogę, ale nie chce ranić.
Mogę, ale nie chce stracić.
Brak gwarancji na szczęscie z Nim znów.
Więc odchodzi.
Nie zatrzymuję Go.
Moje wspomnienia odchodzą razem z Nim.
Serce krwawi, ale milczy.
Patrząc na jego oddalającą się sylwetkę zapominam...
Siedzę w parku i trzymam Go za rękę.

Ode mnie...

autor

malutka kobietka

Napisany: 2006-12-27 Dodano: 2006-12-27 23:24:38

Ten wiersz przeczytano 546 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie