Być potrzebnym
Gdy lata miną codziennej pracy
A w domu pustka dokoła
Popatrz dokładnie, może ktoś jeszcze
Twojej pomocy zawoła
Może na ludzką pogardę będziesz
Niekiedy palcem wskazana
A może głupią lub „kocią mamą”
Przez niejednego nazwana
Nie patrz ty na to, rób tylko swoje
Nieczułych ludzi jest wielu
Patrzą na czubek własnego nosa
Współczucie ich równe zeru
Do nich zwierzęta nigdy nie będą
Mieć takiego zaufania
Jak do postaci co z miską mleka
Wychodzi codziennie z rana
Ale jest jeszcze ktoś, kto tu patrzy
Swymi, smutnymi oczyma
Jest to sierota co w domu wuja
Dobrego życia też nie ma
On chciałby niby to małe kocie
Usłyszeć twe dobre słowa
I się w pobliżu tej „kociej mamy”
Jak to zwierzątko chce schować
I jemu daruj krztynę miłości
Trochę serdecznej rozmowy
On tobie także z wielką radością
Swoje serduszko otworzy
Gdy ciebie życie ciężko doświadcza
Poszukaj – może ktoś gorzej
Z braku nadziei patrzy na los swój
W ofierze ciało chce złożyć
Komentarze (23)
Bardzo piękny i bardzo mądry wiersz.
Ladnie
potrafisz wzruszyć, Adelo...
:):):)
bardzo mądry życiowy wiersz :-)
każdy potrzebuje ciepła bliskości drugiej
osoby....pozdrawiam:-)
bardzo dobry refleksyjny, ale mądry wiersz* pozdrawiam
Mądra refleksja,odwołująca się
do wrażliwości,której coraz mniej
niestety.
Pozdrawiam serdecznie:)
Być potrzebnym...piękna refleksja.Pozdrawiam
serdecznie:)
Tak być potrzebnym ładnie.Pozdrawiam:)
Fajnie.Teraz jest lepiej. :))
Ładny wiersz Adelaa, masz rację, karmić kotki, to
takie puszyste istotki...:)))
Pozdrowionka ślę!
Jakże to ważne- być potrzebnym.
"Ale jest jeszcze ktoś, kto tu patrzy
Swymi smutnymi oczyma
Jest to sierota co w domu wuja
Dobrego życia też nie ma" Może tak? Serdeczności:)
"karl" może gdybyś zagadnął kotkę to by się przytuliła
a kot - no cóż nie chciał być ho... - dzięki za dozę
humoru
Dziękuję kochani za wasze wpisy.
bardzo ludzkie mądre przesłanie;)
Każda istota potrzebuje ciepła i przytulenia. Ciekawy
wiersz, zmusza do refleksji. Pozdrawiam Cię Adelo :)
dzisiaj na klatce schodowej,
zagadnąłem kota, a on tylko się odwrócił - niecnota.
Pozdrawiam serdecznie