Byłam ,jestem , wrócę..
I spotkali się
W połowie życia swojego
I patrzy on na nią
I ona na niego
I lekki uśmiech twarz muska
I oddech ciążki się staje,
Bo ona to księżniczka
A on rycerz z bajek,
Co smoków pokona tysiące
I tysiąc mórz on przepłynie
I czekać będzie pół życia
By być już tylko przy niej
A ona cóż ona
Ni kochanka ni żona
Jeszcze błądzi i szuka
Jeszcze trochę ucieka,
Bo wie, że To waśnie po nią
Przybył ten rycerz z daleka
I pisać można by tak
Historie całe i bajki
I mówić można by tak
Paląc wspaniałe fajki
Tworząc z tego opowieść z 1002 nocy,
Lecz my musimy już kończyć,
Bo noc nas zaraz zaskoczy,
Ale nie to, że nadejdzie
Będzie dla nas okrutne,
Lecz to, że dzień srebrną szablą
Rozmową naszą utnie
Wygrywając z nocą
Pojedynek odwieczny,
Więc póki noc trwa nasza
My się nią cieszmy
Nie wracam do przeszłości lecz to co wtedy było dużo zmieniło we mnie i nadal zmienia .Aniele Ty wiesz:). Dziękuję;)
Komentarze (2)
B.J.W.:***
Wiersz Piękny tyle...:)))
I cokolwiek by dalej pisać, to wciąż powtarzający się
od tysięcy lat, ten sam scenariusz życia, tylko
przedstawiony wierszem :)