Byle jaki, niedokończony wiec

Pewnego razu, nie byle kto,
co nigdy nie zjadł byle czego,
zaczął przemawiać – ot, byle co,
do tłumu byle jakiego:

Ja jestem taki sam jak wy,
bracia, rodacy moi mili….
Przecież jesteśmy z jednej gli…
…tu mu dokończyć nie pozwolili.

Próbował jeszcze….że on to wie…
…że byle jak jest. Aż się zadyszał.
Oni mu na to; kończ waść i spie….
Lecz on już dalej nie usłyszał.

Jak stał, tak czmychnął – wolał nie zwlekać.
Bo najedzony….miał siłę….go mać..
A ten co głodny – musi poczekać.
O byt się modlić, mieć siłę stać.

autor

yamCito

Napisany: 2006-05-13 Dodano: 2006-05-13 18:26:05

Ten wiersz przeczytano 643 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie