Całe życie...
Zgadnij, gdzie schował się smutek..?
Gdzie sny się plątają..?
Pytania nie wiadomo do kogo i po co
napisane..?
Nadzieja też tam jest
i wiara,
miłość w nadmiarze..
Gdzieś i nigdzie,
między jednym a drugim słowem
uczucia można znaleźć..
Radości,
po których optymizm stawał na czele
serca..
Łzy,
od których cała poduszka mokrą była..
Dni mroku,
w których myśli same pragną
unicestwienia
i do nieuniknionego dążą...
Pragnienia,
Marzenia,
Prośby
do Boga w modlitwie posyłanie..
Po co to wszystko,
w pamiętniku schowane..?
Może Pamiętnik to rodzaj wiersza.. Wiersza, który tworzymy przez całe życie, po prosu żyjąc..
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.