Całuję próg mojego domu

Super pozdrawiam

Niezwykle ciepły i z wdzięcznością pisany wiersz.
Poszanowanie przeszłości, ojców, praojców - mnie ujęła
ta wdzięczność.

Karmarg szczęśliwi nie liczą godzin i lat, niechaj
rozrasta się krąg świadomych swojego celowego
istnienia.
Miłego dnia życzę :)

Pięknie - i ja swój rodzinny dom noszę w sercu tam
dorastałam otoczona miłością rodziców i rodzeństwa
:-)
pozdrawiam serdecznie:-)

Mala.duza dom tam, gdzie serce twoje. Ty jesteś, masz
serce, masz i dom.
Pozdrawiam :)

dla jednych próg by pamiętać dla innych smutek... bo
go nie ma

Mariat to prawda zniczem też przygarnia, może nawet
skuteczniej. Dziękuję za pochylenie się nad wierszem.

Miłego dnia życzę :)

"co za nic przygarnia
i przygarnia z niczem"
nie uważasz, że lepiej brzmi w dzisiejszym "z niczym"
albo ciekawie też będzie, jeśli
tak ustawisz
'co za nic przygarnia
i przygarnia zniczem'

zaś cała refleksja do przytulenia.
Pozdrawiam Janinko.

Kazimierz Surzyn cieszy mnie Twoje postrzeganie, bo
jak piszę wiersz, to chodzi mi o to, aby odbiorca
rozczytywał w nim siebie. Miłego dnia życzę :)

Gdy czytam Twój wiersz mam podobne zdanie o moim
rodzinnym domu i kochających nas rodzicach, dom
miłości, wiary i wartości, tego nic nigdy nie zmieni,
pozdrawiam ciepło.