Chaos niespokojnych myśli

W szarości wieczornej
Błąkam się w korytarzu naszych wspomnień
Chaos niespokojnych myśli
Skrywane uczucia wołają o wolność
Dziś otwarłam ich drzwi
W moje wnętrze promień słońca oświetlił
Drogę...może jej kres
W powietrzu czuję aksamitny spokój
Słyszę tykanie zegara za ściana
Sekundy mijają....nieubłaganie
A ja czekam...
Wychodząc z cienia
Na granicy wiary wieje wiatr
Złote kłosy prawdy
Naga ziemia taka bezbronna
Osłonięta od chłodu
Obraz duszy pokrył kurz
Kurz w jesiennych kolorach
Skąpanych w słońcu

Staroć.....ale taki mam humor ostatnimi czasy

autor

AnnieSummers

Dodano: 2006-08-28 07:04:41

Ten wiersz przeczytano 413 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie