Charakterystyka szczęścia...
Gdy promyk słońca wita w skromne progi
Atmosfera jest radosna, nastrój nie jest
wrogi
Łza szczęścia ukazująca się na twarzy
Każdemu człowiekowi się taki życie marzy
Nie być egoistą, nie myśleć wciąż o
sobie
Słabszemu pomóc zebrać się w cierpieniu i
chorobie
Dzieląc się z innymi czasem i miłością
Zostaniesz obdarzony podziwem i radością
Siedząc na schodach widzę cmentarze
Te drzewa i groby, a także pejzaże
Wyjątkowe to jest miejsce co łączy z tamtym
światem
Nazywam ja to szczęściem, bo łączy z drugim
bratem
Lecz czy wy wszyscy wiecie
Co się liczy i liczyło na tym świecie
Nie samochód, nie hajs, nie kariera
Ale ta prawdziwa miłość, wiara szczera
Jedno spojrzenie, przyjazny gest
A szczęście w Twoim sercu jest
Każdy jeśli to zrozumie
Cieszyć się naprawdę umie
I królować będzie w niebie
Jest tam miejsce i dla Ciebie
Dzieląc się radością jaką w sobie masz
Także innym ludziom szczęście dasz
Szczęście to abstrakcyjne pojęcie
Czy temu uczuciu można zrobić zdjęcie?
Nie widzisz, nie dotykasz, a jednak
czujesz
Czym ono jest?- Jeszcze nie pojmujesz
Uśmiech osoby, którą kochasz
bezgranicznie
Ty też jesteś radosny, nie zachowujesz się
cynicznie
Bóg dał nam szczęście, żeby się nim
dzielić
Czasem Ci smutno, choć umiesz się
weselić
Szczęście jest niczym wchód słońca
Które nas budzi do zycia z ciemnych smutków
końca
Jak muzyka kierująca lekko stopami
W niebie szczęście będzie trwać wiekami!
Dla mojej przyjaciółki Karoliny (Kolibra)=)
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.