CHLEB
Znów sobie tobą
posmarowałem chleb
Żywię się nim codziennie
noszę go czasem
za pazuchą i dumam
dlaczego takim krótkim słowem jest.
Syci mnie z ręki twojej bardziej
niż cała książka kucharska
Dlatego już wiem:
Krótkim słowem jest
żebym prędko mógł
o niego poprosić cię.
autor
wwp.
Dodano: 2009-03-07 00:13:21
Ten wiersz przeczytano 667 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Ciekawie o wielkiej miłości, która jest pożywieniem
duszy.
Bo do życia miłość jest nam potrzebna właśnie tak samo
jak chleb:)
O miłości inaczej... ładnie...
miłość karmi :):):)