Chora z zawiści

Oby ta choroba ominęła wszystkich tych, z którymi musimy się spotkać na ścieżce życia.

Żarem zawiści ciągle buzuje,
Nawet najbliższym serca żałuje,
Wiecznie zazdrości z każdej przyczyny,
Wszystkim sprzedaje swe własne winy.

Że dziecko piękne się urodziło,
Że pierwszy roczek w zdrowiu przeżyło,
Że w sklepie taniej ktoś kupił boczek,
Że włos sąsiadce zwinął się w loczek…

Z zawiścią patrzy jak słonko błyska,
Że przy jej płocie droga jest śliska
A u sąsiada kwieciście fajna,
Nie ma tam nawet i psiego łajna.

Szaleńcza zawiść, siostra zazdrości,
Zabija każdy okruch radości,
Rodząc udrękę. Kogo dopadnie.
Jest już skończony – z życia wypadnie.

K. Puchała

autor

stary

Napisany: 2006-11-12 Dodano: 2006-11-12 12:12:28

Ten wiersz przeczytano 2468 razy

Oddanych głosów: 79

Rodzaj Rymowany Klimat Wrogi Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie