Zagubiony?!...

Gdy wieczór koncert zakończył,
Światła i cieni zachodu,
Wiaterek zasnął, co niańczył
Piórkiem świetlistym, bez chłodu.

Patrzysz w zadumie w przestrzenie
Gwiezdnego pyłu kosmosu,
Myślisz, że twoje marzenie,
Odmieni bieg złego losu.

Wystrzelasz myślą tęsknoty,
Tak jak przed tobą miliony.
Ich wiarę w życie podzielasz
- gdzieś… jakiś świat… zagubiony?!...

K. Puchała

autor

stary

Napisany: 2006-11-13 Dodano: 2006-11-13 10:32:53

Ten wiersz przeczytano 485 razy

Oddanych głosów: 66

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie