Choroba

Wśród zdarzeń bliskich mroku,
Nie chcę być tym co stoi z boku,
Przecież nie taki w głębi jestem,
By nie móc wykazać się gestem,
Potrzeba pomocy daje znać o sobie,
Chciałbym pomóc każdej mej osobie,
Lecz co wobec ogromu całej choroby,
Gdy już kopią dla nich życia groby,
Może zrobić jeden samotny człowiek,
Która sam jeszcze potrzebuje nianiek,
Paradoks choroby każdego dotyka,
A serce dalej samotnie dziś tyka,
Ile jeszcze przetrzyma cierpienia?
Tylko głupi tak to ocenia...

autor

Zb1Gu

Dodano: 2009-04-07 20:37:07

Ten wiersz przeczytano 801 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie