Chwastek..

Wisi sztywniak się powiesił skubie gąska z dołu spodnie marne wiersze lubej klecił więc rzuciła go pochopnie

Czy wiedziała że dosłownie w chorej głowie stos ubzdura teraz późno już po chłopie nisko wisi o piach szura

Gąska poszła dosyć miała na zieloną trawkę hen postać bujać się przestała choć buja do tąd oweszem

Trzeba życiu szansę dać zanim lina zdusi zapał teraz rzekł by ku... mać po co człowiek po nic latał

Wiele ziela jest w ogrodach mnie się chwastek w oczy rzucił mędrcy o siwych brodach namawiali bym zawrócił

Co tam starców będę słuchał ledwo siedzą zaraz umrą oddał serce i zaufał już ma koniec oni jutro

Mogą ostrzec jeszcze kogoś ile ten ktoś mniej narwany młodość zawsze budzi wrogość starość bije w tarabany

autor

YARI

Napisany: 2017-11-07 Dodano: 2017-11-07 10:34:55

Ten wiersz przeczytano 499 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Obyczaje

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie