Chwila

Zastanowiłem się nad samym sobą,
ciekawi mnie fakt jaką jestem osobą.
Ponętny, namiętny, szczery i radosny?
Żyjący chwilą, czy też mający uśmiech wiosny?
Wnikam w głębię swej duszy,
szukam idei, która mnie poruszy...
Spędzam wolne chwile na kontemplacji,
nie zważam na głośne ruchy arystokracji.
Stoję na cmentarzu pośród czerwonych zniczy,
pośród ciał z których każdy z nas coś dziedziczy,
Wciąż zamyślony posuwam się do przodu,
interesuje mnie to co wysunie się zza rogu,
Idę, spoglądam na dumne tłumy,
znów nadszedł czas mojej zadumy.
Sięgam ręką po pióro i natychmiast piszę,
to co czuje me serce i ja również słyszę...

autor

Beloghtar

Dodano: 2007-03-14 12:17:30

Ten wiersz przeczytano 596 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie