Chwila ciszy niezręczna

Moje wiersze są jak sto tysięcy innych wierszy,
Moją poezje jak każda, przeciętna jak każda inna.
Ja – szkoda gadać! Całkowicie pospolita!

Po co więc jestem?!

Chwila ciszy niezręczna.

Poprawmy sobie nastrój zatrzymajmy na sekundę świat!
Wypijmy kieliszek w przerwie wina,
by potem znów grać.

Ale po co jestem?
Brak odpowiedzi wciąż...

Smutno mi bez pana,
Panie kochany.
Przez pana w moim sercu pojawiły się głębokie rany.

autor

Sabinka

Dodano: 2006-12-11 20:12:37

Ten wiersz przeczytano 454 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie