Chwile jak ta..
Chwilami wątpiła gdy szukała siebie
wśród zawirowań miotała na wietrze
jak podrostek cierpliwie lekcje przyswajała
przed zimnem w kieszeniach ukrywając
ręce
ciągle niepełna jak w przykusych spodniach
kamienista droga kaleczyła stopy
rany się zabliźniły skóra pogrubiała
blizny uodparniając na drażliwy dotyk
autor
iki7
Dodano: 2019-08-25 13:31:48
Ten wiersz przeczytano 612 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
A ja ukrywam ręce przed zimnem w rękawiczkach. :)
Pozdrawiam.
@mariat
Dwie kropki to neologizm. ;)
W Życiu czasem jest pod górkę.
1.W tytule = nie ma 2 kropek w naszej pisowni,
wielokropek to 3 kropki.
2."wśród zawirowań miotała na wietrze"
= miotała - to kogoś, lub coś.
Sądzę, że autorka miała na myśli siebie, lub inną
osobę będącą podmiotem lirycznym, a wtedy byłoby =
wśród zawirowań miotała się na wietrze
dziękuję :)i pozdrawiam -miłego wieczoru
:)
Podobno w życiu najpiękniejsze są chwile,bawmy się
zatem życiem skoro nie mamy na wszystko
wpływu.Pozdrawiam miłego wieczoru.
Są takie chwile gdy człek się gubi,
jednak potrafi wyciągać wnioski,
a gdy się wreszcie czegoś nauczy,
czas już szykować się na sąd boski.
Fajny, refleksyjny wiersz.
Pozdrawiam życząc miłego wieczoru :)
dziękuję Anula :) wzajemnie
A chwila, jak chwila... trwa wiecznie,
aż żywot przed lustrem zacznie pleśnieć.
Pozdrawiam Iki, miłego wieczoru.
Jak samo życie ciągle trwa :))))
dziękuję Niezgodna - pozdrawiam :)
jest bardzo dobry...ale dla mnie ten wiersz nie ma
końca...
pozdrawiam:))