chyba życie

moje stopy się chwieją,
czy w życiu bez postępu
mam się karmić wciąż nadzieją? powiedz
czy to wystarczy, czy mam tu coś innego?
czy chwytać mam się brzytwy, kiedy zewsząd wiatry wieją

pełen myśli,
gdy tylko zamknę, i na chwilę zmrużę oko,
z otchłani, podziemi, usłyszysz krzyk,
wysoko,
tam pośród chmury, gdzie żadna dusza sięgnie,
gdzie umysł, zmęczony, gdzie nikt go nie dosięgnie,
poczeka, przeczeka, wykrzyczy światu mękę,
w zaciszu, w obłędzie, podzieli się swym lękiem,
bez strachu,
bo jego przecież nikt już nie wysłucha,
zatruty, przeklęty,
nikomu nie zaufał

i miną lata,
to strata dla całego świata,
zamknięty w sobie,
a w każdym jego oknie krata,
obojętności,
w tym świecie zapomnienia

już nie ma nadziei

już nie ma spełnienia

autor

zmęczony_koleś

Napisany: 2014-01-29 Dodano: 2014-01-29 02:12:45

Ten wiersz przeczytano 650 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie