Chyłkiem
Zamieszkał we mnie smutek
umościł sobie posłanie
rozstawia dekorację posępne
przeciągiem smutku
miedzy szparami w oczach
gwiżdże złowieszczo
zamieszkał we mnie smutek
duszę w kłębek zwiniętą
pod ciężką głowę podłożył
drzemie niespokojnie
przestraszona
jak złodziej przemykam
pod ścianą własnej godności
autor
Sentencja
Dodano: 2014-06-30 16:43:52
Ten wiersz przeczytano 472 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
godność pod ścianą zostawiona,
ale przemyka - uszczęśliwiona.
Pozdrawiam serdecznie
Bardzo ładnie, zatrzymuje. Pozdrawiam serdecznie
świetne... odbieram bardzo osobiście