Ciało

ciało

bryła nieskładna
niedoskonałe to ciało codzienne
postać prosta chuda gromadna
co kształt płynący
wycina zmienne
figury.
tnąc surowo
twarde kontury.
Takie ciało bezsilne
co trzęsie zmysłami
takie ciało niewinne
które gubi łukami
Pierś dumna pierś
co ucieka
z kamiennej formy człowieka
miękko schodzi
w biodra rozkoszne
powoli lekką linią
opadnięć i unoszeń.
Mój wzrok wznosi się
i upada niegramotnie
deptany przez słodkie stopy
umiera samotnie
przed nie przeładną istotą
która związała
słowa światło
niewypowiedzianą brzydotą
swojej niedoskonałości
najpiękniejsza
z piękności

autor

Agi0206

Dodano: 2010-12-07 18:09:13

Ten wiersz przeczytano 916 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie