Cielę i wilk
Spotkało wilka, przy lesie, cielę
i prosi,- zostań mym przyjacielem
kiedy ostatnią kroplę krwi spijał,
wilk mruknął,- dozgonna to była
przyjaźń.
autor
karaszpiekla
Dodano: 2016-05-09 16:59:33
Ten wiersz przeczytano 1503 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
Taka przyjaźń to skarb :)
Każdy przecież chce żyć a przyjaźnią się nie naje.
Super bajka, z przesłaniem, bardzo mi się podoba ;]
pozdrawiam
Nosił wilk razy kilka... +)
Chyba po "mruknął" przecinek jest zbędny, wystarczy
myślnik:)
:)) Fajna bajka. Msz słowo "wilk" w ostatnim wersie
jest zbędne. Ale to nie moja bajka. Miłego wieczoru.
jakże życiowa ta bajka!!
Fajna puenta.
W układzie - trochę inaczej sobie czytam.
i wilk dotrzymał słowa ...
milutkiego popołudnia :)
wilkowi dotąd się jeszcze czka,
lecz jak widać przyjaźń
same plusy ma.
Pozdrawiam serdecznie