Ciemne przemyślenia

Wieczór nastaje, noc już zapada,
idzie roześmiana ludzi gromada,
a ja znów sama...
Ani przyjaciół, ani chłopaka,
samotna w świecie ludzi
i tyle emocji się we mnie budzi:
i tych dobrych, i tych złych
zaplątanych w głowie szmat myśli mych.
Wyszaleć bym się chciała,
taka jest we mnie myśl mała,
albo zasnąć wreszcie,
nic nie czuć, niczego się nie bać
chwilę radości sobie dać
i przespać te żale,
żyć bez smutków w cale...

autor

nieznajoma0515

Napisany: 2006-10-23 Dodano: 2006-10-27 21:25:13

Ten wiersz przeczytano 560 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie