Cień snu

Za­pach po­ran­ka i pro­mienie niepew­ne
spo­wiły pokój różowy
duże łóżko, na nim ciała wy­gięte,
na prześcierad­le roz­la­ny sok ma­lino­wy.

On niechętnie ot­wiera zas­pa­ne oczy,
Ona na­dal od­sy­pia tru­dy tej no­cy,
On na ja­wie wspo­mina chwi­le upoj­ne,
Ona we śnie marzy swo­bod­nie.

A noc to była niez­wykle gorąca,
ro­man­tyczna... pełnię wrażeń niosąca.
Ciała do siebie przy­warły, mięśnie się spięły
uczu­cia i żądze górę tu wzięły.

Szyb­kie od­dechy i ruchy szyb­kie,
Us­ta przy­warły do siebie na­miętnie.
I głośno kończy­li swo­je uniesienie,
Ak­centując moc­no, noc­ne spełnienie.

I zasnęli spo­wici swoimi ra­miona­mi,
w wiel­kim po­koju...z pachnący­mi świeca­mi.

autor

Sebastian Razik

Napisany: 2011-11-23 Dodano: 2013-10-15 14:31:34

Ten wiersz przeczytano 1006 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie