cierpiętnicze ukojenia
o Tobie panie I.
jesteś dziwnym rodzajem ukojenia
na moje cierpienia prozaiczne, a
zarazem cząstką mojej świadomej
wolności, która sprawia mi ból.
jesteś moim małym niespełnieniem.
pełna bólu dziś jestem,
a zarazem ciepła nadzieją
na wpomnienia, których
nikt mi zabrać nie zdoła.
twój oddech na karku
i ciepłe ramiona...
autor
kaaasienia
Dodano: 2009-07-20 09:58:17
Ten wiersz przeczytano 436 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Z wiersza wynika, że miłość to rozregulowana psychika.
Wiele może się wydarzyć,ale piękne wspomnienia zostaną
nam na zawsze. Życzę szczęścia w tej kwestii, oby
miłość się udała....
ładnie napisane...pozdr.