CIĘŻAR
Jak unieść ciężar życia z tobą?
Jak obłok.
Przeniosę go
jakby był lekkim piórkiem,
zacałuję i roztańczę.
Nikt nie dowie się
co dźwigam w ramionach,
tak lekko będę pląsać,
niczym syrenka od Andersena.
Z uśmiechem,
z bólem stóp,
kochając.
autor
dorota2
Dodano: 2009-11-08 08:35:49
Ten wiersz przeczytano 582 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Kobiety mogą wiele a kochające kobiety - wszystko.
Pełne oddanie... pozdrawiam :)
Uśmiechać się, gdy boli trudna sztuka... albo
uzależnienie , ale to tylko moje zdanie. bardzo
smutne, a może taka prawda dzisiejszego bycia...