Ciężko żyć, ciężko umierać
/każdy ma jakieś problemy, biedny ma ich dużo więcej/
Co bezdomny może człowiek
kiedy czuje strach i głód?
Różne myśli drążą głowę,
a po ciele czuje chłód.
Czego może się spodziewać
gdy na dworze tęgi mróz?
Skąpą odzież przyodziewać,
która wypłowiała już.
Jeśli nie ma dokąd wrócić,
przemarznięty jest na kość.
Myśli jak by życie skrócić,
bo serdecznie ma go dość.
Są na szczęście dobrzy ludzie,
którzy wyciągają dłoń.
Choć zdobytą w wielkim trudzie,
swoją pomoc bliźnim ślą.
*
Dziś się wszystkim nie przelewa,
zwykłym ludziom ciężko żyć.
Biedny często łzy wylewa,
władcy, nie przestają tyć.
Mają duże apanaże,
zawsze napełniony brzuch.
Wygolone tłuste twarze,
każdy wyżywiłby dwóch.
Lecz tak nie jest ale gdzież tam,
każdy z nich o siebie dba.
Rządzący i cała reszta,
biednych ludzi z tyłu ma.
Wszystko ma swoje granice.
niech rządzący o tym wiedzą.
Trzeba się z narodem liczyć,
bo na taczkach wywieźć mogą.
wrobel
Komentarze (20)
Sentymentalny wiersz, który dużo mówi o porządku tego
świata ...
Konkluzja jaką proponujesz w ostatniej zwrotce
niestety nijak się ma do rzeczywistości, gdyż jak uczy
historia Ci na górze prawie nigdy nie odpowiadają za
swoje czyny, a jedyny który zawsze dostaje po d...e to
właśnie ten biedny szary człowiek.
Jak to załatwić się zapytacie ? Zabrać im wszystkie
świadczenia, utrzymywać tylko przy życiu (na
odpowiednim poziomie oczywiście) i jak minie kadencja
to albo opływają we wszystko do końca życia albo do
kryminału. Może w końcu przestaną dymać naród ...
Ach i jeszcze jedno - nie powinien ich wybierać naród,
nich się sami wybierają, a naród ich dopiero rozliczy
w wolnych demokratycznych wyborach czy do kryminału
czy do luksusu :-))) Niech by poczuli jak działa
prawdziwa demokracja, a nie ta parodia, którą nam
serwują ...
"prawdomówny" wiersz,uczący wrażliwości na ludzką
krzywdę
temat wiersza na czasie gdzie panoszy się znieczulica
społeczna,syty głodnemu nie współczuje,ale są i ludzie
dobrej woli z dobrym sercem
W społeczeństwie są bogaci i biedni zawsze tak było i
będzie.W swoim wierszu zawarłej dużo prawdy życiowej .
smutne ale prawdziwe ,każdy sobie coś tam skrobie
,dzieli się nie wielu:(pozdrawiam
bardzo mądry w treści wiersz- i lekko poprowadzony-
choć smutny....pozdrawiam...
smutna rzeczywistość? pewnie tak ale to od nas zależy
przyszłość, niech każdy gna do swoich spraw lecz
czasem się zatrzyma, nad ludzką biedą - drugiego...
Bardzo mi się podoba :-) trzeba o takich sprawach
pisać i rozmawiać i nade wszystko... działać :-)
Mówisz: biedny człowiek ma zawsze problemy. A bogaty
to ich nie ma? Myślę , że każdy ma swoje. A wiersz
ładny, dobrze zrymowany:))
Rząd się wyżywi, tak kiedyś powiedzieli rządzący,a
reszta? Smutne. Wiersz autentyczny.
zgadzam się z komentarzem ,DarMas7
"syty nie zrozumie głodnego..."
dwie skrajności..jedna która pokonujemy każdego dnia i
druga do której podążamy ..pozdrawiam...
Poruszył mnie ten wiersz,bo jest przyodziany w
prawdę,ale na szczęście są dobrzy ludzie.Pozdrawiam.
Smutne, niestety to nasza rzeczywistość. samo życie.
Pozdrawiam ciepło.
ciężko zatrzeć różnice społeczne, mamy dużą rozpiętość
pomiędzy warstwami społecznymi, a każda z nich posiada
swój odrębny styl życia, przepaść po prostu powstała,
smutne to...
Znam bezdomnego w pobliżu mojego mieszkania w mieście.
Nocuje w blokowej piwnicy. Ma tam siennik, radio i
lampke nocną.
Ma też grzałkę elektryczną. Znam z prasy internetowej
dość dobrze Dworzec Centralny w Warszawie z jego
podziemiami. Znane mi są {również z prasy} bestialskie
pobicia bezdomnych. To rezultat wściekłego i
bezlitosnego kapitalizmu. Serdecznie pozdrawiam.