Cisza

...usłyszeć Ciszę...

Gdzie śmierć przeplata się z życiem
To ziemskim padołem nazwane
Kiedy wychodzisz o świcie
A wracasz dopiero nad ranem

Nonsensem dni wypełnione
Stagnacją - nic się nie rusza
Jedynie westchnienia stęsknione
Takie jak moja dusza

I idę własnym bezkresem
Tam gdzie mi każe powołanie
Nie nękany rwetesem
Idę na Ciszy poznanie

Cisza jest tym, co mnie czeka
Gdy zejdę z ziemskiego padołu
Sięgnie każdego człowieka
Będą w niej wszyscy pospołu

Po co za życia wrzaski
Gdy wszystko spokojne tam
Samotne zmierzchy i brzaski
Bo musisz je przeżyć sam

We wrzącej życia topieli
Zapadasz się raz po raz
W tej gnijącej kipieli
Gnijesz z innymi wraz

Po co pytam to wszystko
Gdy Cisza czeka nas
Przetnie nam drogę urwisko
I spadający głaz

Zamknie ze wszystkich stron
Życie, co płynie jak rzeka
Postawią Cię przed tron
Gdzie Sędzia i Cisza czeka

Nie widziałem w życiu wiele
Lecz już oczy zamknąć chcę
Proszę Cię tylko - w kościele
Czasem za mnie pomódl się

autor

_Vampire_

Napisany: 2004-12-16 Dodano: 2004-12-17 18:18:54

Ten wiersz przeczytano 493 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie