Cisza

Jak utrwalić na papierze, siebie opisać.
Mówią, że pióro wieczne jest,
Lecz życie za krótkie by sprawdzić.
Chcę tyle opowiedzieć, może to coś zmieni.
Nadzieja mi tylko pozostała,
że w końcu odnajdę, siebie zrozumiem.
Stanę przed lustrem i będę wiedział.
Wiedział czego chce i jak interpretować sny.
Będę nowym człowiekiem.
Nowszym modelem, niedoskonałości historią.
Pragnę żyć ze świadomością następnego dnia.
Śmiać się z tego co było, czekać przyszłości.
Jednak teraz głupcem jestem, pojąć nie mogę.
Zrozumieć świat ciężko mi jest.
Wszystko ze mnie wypada, znika gdzieś w oddali.
Próbuję złapać, jednak jestem za wolny.
Moje reakcje, czyny są zbyt uśpione.
Czemu jestem szarą kropką, na papierze wyblakłym?
Taki mały, zdeptać chcą mnie wszyscy.
Krzyczeć nie mam już siły, coraz ciszej mówię.
Nie mogę wydostać się z tłumu, bo ciągle mnie ktoś trzyma.
Woła zza pleców moje imię, jednak pustka za mną jest.

autor

Gossypium

Dodano: 2012-03-27 20:30:08

Ten wiersz przeczytano 580 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie