cisza mi tylko została

Nie chciałam wcale jej wczoraj zabić,
ten głaz ciążący mi na sercu spadł.
Czuje się lekko, narodzona w wolności
oddycham świeżym powietrzem i płaczę.

Tyle wypowiedzianych słów pamiętam,
na drodze, którą wspólnie odkrywamy.
To nimi narodziłeś we mnie nadzieje,
po której została mi tylko cisza.

Zapominam o tym co było kiedyś
i ostrożnie, na nowo szukam się w Tobie.
Spłonie strach i ta blokada na miłość,
tylko spójrz mi proszę w oczy i mów.

Mów tak dużo by język Ci zdrętwiał,
tyle nowych słów chcę od Ciebie słyszeć,
pozwól chociaż raz sercu się wygadać,
niech i Twój głaz spadnie w dół przeszłości.

Zabij nadzieje, którą tłumisz w sobie.
Naradza się i ginie, i tak wciąż się powtarza.
A to, co w nas w środku siedzi wypłynie
i pozwoli z szumem fal układać puzzle życia.

Na tafli błękitu, który tak bardzo kochamy
poprowadzimy siebie w przetworza radości,
złączeni dłońmi i uczuciem narodzonym w nas
z każdym dniem coraz bardziej mocniejszym.

Mówiąc cisza mi tylko została mam na myśli
naszą wspólną przyszłość pełną szczęścia.
Spokoju i pewności, że każdego ranka,
ktoś na mnie czeka, myśli, tęskni i kocha.

Nie chciałam zabijać nadziei tłumiącej się
od dawno we mnie, co było głupstwem.
Uwierz, teraz dopiero wiem czego chce.
Chce budować nas na nowo z uśmiechem.

Prabuty; 17.03.2007r.

autor

Mooona

Dodano: 2007-03-18 13:41:39

Ten wiersz przeczytano 607 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Wesoły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie