Cmentarna zaduma

Odnaleść swoje miejsce
W zimnej krypcie przeznaczenia
Wyryć swoje imię
Stawiając ostanią kropke nad ,,i"
W aleji cmentarnych nagrobków
Zatopić się w zadumie
Bezczesząc groby zmarłych głośnym szeptem
Dotykiem ciepłych ciał opleść ślady cierpienia
Spoczywając na granitowej płycie
W myślach zabić pamięć i skrupuły
Tak to właśnie nadszedł czas przebaczenia
Bratnia się z przeszłością w objęciach odrazy
Związane bezkształtną nicią miłości
Umieramy w zamysłach troszcząc się o jutro
Mijając nienawistne cienie wspólnie się wspieramy
Torując drogę wzajemnym zaufaniem
Szukamy bajek z szczęśliwym zakończeniem
W mroku nocy maskując uśmiechy
Tworzymy swój własny świat
Wymierzając długie krucjaty.

autor

Babilona

Napisany: 2007-04-10 Dodano: 2007-04-10 17:58:26

Ten wiersz przeczytano 746 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie