Co w duszy gra
Życie to jeden wielki poemat,
z którego człowiek rwie coś dla siebie
i mając wątek rozwija temat,
czyniąc go swoim codziennym chlebem.
A każda jedna dusza - artystą,
dla siebie, innych wtedy urzeka,
kiedy wrażenia filtrując myślą,
szczery i jasny czyni z nich przekaz.
A ten jest różny, pędzlem i słowem,
nutą, czy zwykłą codzienną pracą,
by biorąc z życia mógł oddać człowiek,
za jego dary wdzięcznością płacąc.
Dzielić się sobą to już jest sztuka
i akt odwagi jak by nie było,
bo życie to jest ciągła nauka,
której kierunek wyznacza miłość.
autor
karat
Dodano: 2016-07-24 13:26:55
Ten wiersz przeczytano 1921 razy
Oddanych głosów: 60
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (66)
chcąc być na topie, to kochać musisz, jeśli
przestaniesz możesz
żałować żeś głowy w piasek nie zdążył schować.
Pozdrawiam serdecznie
Potrzeba całego życia, żeby nauczyć się żyć i potrzeba
całego życia, żeby nauczyć się kochać.
życie to nauka
ciągle się uczymy
i tak do końca nie wszystko umiemy
pozdrawiam:)
Do miłości każdy dąży.
Bardzo dobry wiersz,
Pozdrawiam serdecznie:-)
bo życie to jest ciągła nauka, której kierunek
wyznacza miłość" - bardzo mądre słowa. Jak każdy Twój
wiersz, dobrze napisany, melodyjny, rytmiczny i mądry.
Pozdrawiam Karacie serdecznie:-)