Co w duszy gra
Życie to jeden wielki poemat,
z którego człowiek rwie coś dla siebie
i mając wątek rozwija temat,
czyniąc go swoim codziennym chlebem.
A każda jedna dusza - artystą,
dla siebie, innych wtedy urzeka,
kiedy wrażenia filtrując myślą,
szczery i jasny czyni z nich przekaz.
A ten jest różny, pędzlem i słowem,
nutą, czy zwykłą codzienną pracą,
by biorąc z życia mógł oddać człowiek,
za jego dary wdzięcznością płacąc.
Dzielić się sobą to już jest sztuka
i akt odwagi jak by nie było,
bo życie to jest ciągła nauka,
której kierunek wyznacza miłość.
Komentarze (66)
karacie bardzo mary przekaz w pieknym wierszu
Pozdrawiam serdecznie :)
Bardzo ciekawe i madre slowa zawarles w wierszu, tak
wciaz uczymy sie zycia i uczymy i tak bedzie do
konca...
Pozdrawiam serdecznie karacie.:)
mądrze piszesz karacie:)
Niech zawsze w duszy gra.
Jak zawsze refleksyjnie i w dobrej formie. Zamiast:
"z którego człowiek rwie coś dla siebie" czytam sobie
"z którego człowiek natchnienie czerpie" przez wzgląd
na słowo "siebie" występujące także w szóstym wersie.
Gdyby to był mój wiersz, kończyłby się na trzeciej
strofie,
ale na szczęście dla wiersza nie jest mój. Dobranoc:)
Piękne mądre słowa ...:) Pozdrawiam serdecznie.
W Twojej duszy zawsze jest pieknie
Pozdrawiam :)
tak jest, tak właśnie :-)
Ładnie
+
Super wiersz,Pięknie dobrane słowa i rymy.Pozdrawiam.
Ładny przekaz.
Pozdrawiam.
tylko każdy z nas o tym wie
pozdrawiam
Świetny wiersz w ciekawym związku refleksji naszego
życia i miłości Pozdrawiam serdecznie.
Płynnie napisana refleksja, myślę podobnie, chociaż
nie umiałabym jej tak ładnie wyrazić słowem.
Serdeczności.
Sorry widać