Co w duszy gra
Życie to jeden wielki poemat,
z którego człowiek rwie coś dla siebie
i mając wątek rozwija temat,
czyniąc go swoim codziennym chlebem.
A każda jedna dusza - artystą,
dla siebie, innych wtedy urzeka,
kiedy wrażenia filtrując myślą,
szczery i jasny czyni z nich przekaz.
A ten jest różny, pędzlem i słowem,
nutą, czy zwykłą codzienną pracą,
by biorąc z życia mógł oddać człowiek,
za jego dary wdzięcznością płacąc.
Dzielić się sobą to już jest sztuka
i akt odwagi jak by nie było,
bo życie to jest ciągła nauka,
której kierunek wyznacza miłość.
Komentarze (66)
W7sac, że pięknie, refleksyjne w dyszy gra
Bardzo ładnie o życiu człowieka,jakie różnorodne i
dające radość innym i sobie:)
Wymagający jesteś karat. Tu wakacje a z nam każesz się
uczyć...:)
Witaj Karatku wnosisz na Beja "światło miłości"
Piękny pisany sercem z domieszką rozumu wiersz:-))))))
Miłego niedzielnego popołudnia, pozdrawiam:-)
Bardzo fajnie się czyta i puenta zaskakująca dobrze
brzmi.+ i Miłego dnia.
za anise :) pozdrawiam i głos zostawiam +
życie to artysta
pędzlem i słowem
płacąc
akt odwagi
ciągła nauka
pozwoliłam sobie tak skrótowo
bo wiersz podoba się
trzeba trzymać się zasad, pozdrawiam
treściwy i pouczający
Bardzo mądre słowa...
milutkiej niedzieli karat:)
Madra i piekna refleksja :)
Pozdrawiam:)
Bez cudzysłowu - pamięć mnie zawodzi ;)
Piękny, "życie (...)sztuka, której kierunek wyznacza
miłość"
Pozdrasiam
bardzo mądry i ładny wiersz,,,pozdrawiam :)
jak zwykle u Ciebie, Mądrości karatowe, albo
diamentowe :)