Co mam powiedzieć?
(Nie wiem co powiedzieć).
Nie ma słów,
którymi mógłbym ująć
ten nieład.
Bo choćbym
wymyślił swój język
albo
znał wszystkie zwroty świata,
nie zdołałbym powiedzieć
tego, co chcę.
Jeśli
milczenie jest złotem —
Proszę, niech będzie.
ale teraz
cisza mówi mniej
niż nic.
Zamiast
spuścić z tonu,
ja
spuszczam wzrok.
autor
aleskander
Dodano: 2015-11-08 23:25:57
Ten wiersz przeczytano 1347 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
@Madison - Nawet nie wiesz ile czasu poświęciłem na
decydowanie czy umieścić te nawiasy w wierszu :-)
Czekałem właśnie na opinię, która by ich dotyczyła i
się doczekałem. Dziękuję za uwagę i coś z tym zrobię
:-)
A po co się złościć, po to tutaj jestem żeby poprawiać
i stawać się lepszym :-)
Reszcie komentujących także bardzo dziękuję za
pozytywne opinie, bardzo sobie cenię, że coś, co
napisałem jest dobrze odbierane :-)
Oczywiście serdeczności!
Aleskandrze, nie reagujesz agresywnie na uwagi, wiec
wyrażę swoją opinię.
Kolejny ciekawy wiersz, ale zrezygnowałabym z nawiasu
w pierwszym wersie i nie jestem pewna, czy ostatni
wers jest potrzebny. Wydaje mi się, że spuszczanie
wzroku jest dobrą puentą i nic więcej już nie trzeba.
Ciekawie o milczeniu. Myślę, że roztropność polega na
tym, że wiemy kiedy należy milczeć, a kiedy walczyć o
swoje, lub innych.
Pozdrawiam.
Podoba mi się Twój wiersz:)
Nie wiem ile nie umiem,
to się zawsze późno okazuje.
Podstępnie w żenujących sytuacjach.
W okolicznościach krępujących
decyzyjnym stuporem.
Zawsze się na koniec okazuje
jakim człowiek dyletantem, amatorem.
I ciągle bardziej, z wiekiem.
Kiedy mózg wiedzy już tak szybko nie przyswaja,
a wiedza o niewiedzy się podwaja, potraja,
popięciorzy.
Czujemy się bardziej niż zawiedzeni samymi sobą.
Chorzy.
Ale na szczęście to ocena subiektywna, a inni
dostarczają nam dowodów
na istnienie innych
i lepszych też powodów subiektywnych ocen
ich - tak oceniamy -
obiektywnej niewiedzy.
Wiersz bardzo dobry. Młodego człowieka, ktory ma prawo
złościc się na siebie za to, ze nie wie. Nie wiem ile
masz lat, ale spoksik wiersz. Z resztą wiek tu nie ma
nic do rzeczy.
Pozdro.
kiedy mowa jest srebrem'tak dusza złota,mniej powie
niż człowiek platynowy nie będzie
nad życie droższą rozkoszą niż ona w:):)
Ciekawie napisane. Pozdrawiam Cię bardzo serdecznie.
Jesteś młody, ale bardzo ciekawie piszesz.
Pozdrawiam:)
Może coś w tym jest :-)
Pozdrawiam serdecznie Cii_szko!
i im się jest starszym tym wiecej się nie wie, młody
człowieku:)
Pozdrawiam