Co to wszystko znaczy?

Godziny mijają a Ty zapalasz kolejnego papierosa,
kupujesz kwiaty na własną rękę.
Robisz śniadanie i każesz mi jeść.
Całujesz na do widzenia i wychodzisz…

Zaczynam szukać przepisu, bo właśnie tego nam trzeba.
Wpadasz na chwilę, po czym mówisz, że musisz znów iść.
Nie jest tak jak powinno być!
Życie jest dziwaczne! Gdy przychodzi jego kres wygląda wtedy na mniejsze i na bardzo spokojne.

Godziny mijają nie ubłagalnie.
Ja trzymam głowę na białej poduszce, a Ty się patrzysz na mnie z wielkim spokojem
i po chwili bawisz się klockami…
Wstaję i wychodzę nic nie mówiąc. Ty też milczysz i tylko obserwujesz.

Szukam przepisu lepszego od poprzedniego,
bo w tym za mało jest o Tobie, o mnie, o nas.
To smutne a jednocześnie miłe.
Szukam czegoś lepszego.

Myślę, że jestem odważny a nie głupi.
Jestem w jakimś dziwnym nastroju.
Przez cały czas poszukiwań jakoś trzymam się pionu.
Czasem jednak brak mi sił.

Upadam na podłogę, opieram się o kuchenkę i płaczę.
Utknąłem gdzieś między rzeczywistością a pragnieniem lepszego jutra.
Gdzieś między myślami o natężeniu mojego uczucia a natężeniu kłótni, trzaskania drzwiami…
Zostawiasz mnie w samochodzie bo musisz coś załatwić.

Wpatruję się w przednią szybę i milczę, i zostaję.
Godziny mijają a ja muszę być teraz dzielny!
Odwracasz się i płaczesz, ale idziesz dalej,
a ja czuję fałszywy komfort.

autor

radzik

Napisany: 2009-05-24 Dodano: 2009-05-24 19:58:37

Ten wiersz przeczytano 435 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie