codzień w innych ramionach

Wskazówki wciąż kreślą koło
lecz tarcza zegara zamknięta
przez drzwi życia czas się przemyka
a ja wciąż sam jestem - męka

Lecz swoje marne istnienie
odmierzam tęsknoty łzami
cichym sennym westchnieniem
krokami od ściany do ściany


i wciąz samotności ocean
przez palce cicho przewlekam
lecz wiem ,że gdzieś żyjesz,oddychasz
dlatego wciąż szukam, czekam...

i dłuży się to czekanie
tęsknotę w ten sposób studzę
że codzień rano, w wymiętej pościeli
w innych ramionach się budzę