codzienność

codzienne zmagania i wyzwania
mogą przysporzyć nam
różnych zawirowań
mogą spowodować złość
a czasem nienawiść do tego co się dzieje
do innych i samego siebie
że już nie dajemy rady
a dusza zaraz oszaleje
codzienność jakich wiele
ta dobra i zła
dobra często niedoceniana
i zbytnio wygórowana
często też przez nas
niedowartościowana
taka pusta mieszcząca się w słowie
pieniądz
taka tylko nam się należąca
i wiecznie domagająca
codzienność gdy złem się staje
bywa też naszym zadumaniem
dlaczego tak jest?
I co zrobić by życie do nas wróciło
jak do nogi pies
codzienność dobra
jest jak prosta linia
bez żadnych skrętów
prosta jak spod linijki
nic więcej tylko linia
a my tak lubimy robić fale
góry, doliny i inne figury
a na nich to czego nie powinno być
wszystko inne niż proste
proste słowo kocham
prosta troska
prosta modlitwa
prosta dobroć
i inne prostoty
a tu moda na życie jak w madrycie
bo już nie wystarczy prosto
bo nie wystarczy żyć tak aby nie ranić
aby innych nie ganić
aby nie być wyżej niż inni
i po co to wszystko
skoro zawsze wracamy do tego co proste
przychodzi taki dzień że wzruszają nas
płaczące dzieci
uścisk dłoni
wzruszają nas te rzeczy które dają nam
miliony emocji
do których w głębi tęsknimy
i nie wiedzieć czemu
nie zawsze do nich dążymy

autor

myślica

Napisany: 2016-11-22 Dodano: 2016-11-22 16:20:39

Ten wiersz przeczytano 536 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie