w codzienności zgubiłam się
w codzienności zgubiłam się gdzieś.
w braku odpowiedzi na pytania,
pomiędzy "kocham" a "nienawidzę cię",
i w niedokończonych zdaniach.
między powrotem a odejściem,
w niekończącym się szarym śnie,
szukając recepty na wieczne szczęście,
w codzienności zgubiłam się gdzieś...
autor
Hope
Dodano: 2007-08-19 10:39:04
Ten wiersz przeczytano 879 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Ważne jest odnaleźć się i znaleźć w życiu sens...
Piękny wiersz, choć smutny, ale jak mowi Twoj
pseudonim jest w Tobie nadzieja...
Warto stawiać takie pytania, bo wtedy czymś naturalnym
będzie znalęźć na nie odpowiedź. A przecież o to
chodzi by nie błąkać się i nie błądzić w zyciu.
"kto kocha musi umiec zgubic sie i odnalezc"
urzekajacy wiersz, przepelniony smutkiem... ale
najwazniejsze zeby nie tracic nadziei, pamietaj Hope
:)