coś

Jestem głębią wszystkich zdarzeń.
Jestem Tobą a Ty mną
Nic tego nie zmieni,
Choć nie wiem co
Przeklinam ten dzień
Bo to boli, wiesz
Jak cierpienie upad?ego anioł
Nie potrafię– choć się staram,
Odepchnąć Cię – w ogień wrzucić.
Lecz z tej miłości nie powstanie popiół
Ona nadal żyje jak kwiat na pustyni
Nie zdepta jej żaden grad
Ani nie osuszy żaden żar
Tylko sprawia, że coraz bardziej się w niej gubimy
I siebie już nie widzimy
Choć nadal na siebie wpadamy...

autor

aneladgama

Napisany: 2008-01-08 Dodano: 2008-01-08 17:59:42

Ten wiersz przeczytano 511 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie