Cud poranka
Już świta,
czy widzisz?
Po werandzie
kropla rosy spływa.
Wiatr cichutko zakołysał,
słonko główkę już wychyla.
Kwiaty z wolna rozkwitają
i ćwierkają ptaszki.
Słońce błyszczy
w kroplach rosy,
płynie zapach lasu.
autor
Grażyna Sieklucka
Dodano: 2016-04-20 17:08:37
Ten wiersz przeczytano 5068 razy
Oddanych głosów: 68
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (102)
Przybiegłam na tylko na ten cud poranka, na jutro:)
Pozdrawiam :)
To cudowny zapach, nie dziwię się, że piszesz o tym w
wierszu.
Natura samym pięknem nas raczy,
warto się budzić by ten cud zobaczyć!
Pozdrawiam!
piękny poranek
podśpiewującymi ptakami...
pozdrawiam promiennie:)
Można wczuć się w Twój wiersz i poczuć to wszystko
,miły ciepły wiersz. wiersz,
Dziękuję bardzo Molico, Elu, Małgosiu za ciepłe słowa
i uznanie.
Miłego wieczoru.
I oczy i uszy i nosek coś dostały
Cudny obrazek poranka namalowany wierszem
pozdrawiam
Witaj,
karamba - tak zwyczajnie, a tak uroczo.
Miłego wieczoru.
Pozdrawiam.
No to bardzo się cieszę Bończa i B.M. Takie poranki na
prawdę urzekają i odmładzają.
Pozdrawiam Wirginio i Pluszu.
Naprawdę urzeka ten wiersz, pozdrawiam i dziękuję za
odwiedziny :))
Aleź cudny opis poranka...chciałoby się do takiej
samotni pojechać i o poranku budzić się, bosymi
stopami przebiec przez łąkę i na polanie przywitać
wschodzące słońce...wstaje dzień! :) pozdrawiam
poranek słowem malowany,,,pozdrawiam :)
tak jest napisany
że może być namalowany...
+ Pozdrawiam :)
Też uwielbiam takie spokojne poranki Basiu. Dziękuję
za wizytę i Tobie Zosiu i Roberttinie.