CUDZE PIÓRKA
Pokłóciły się koguty
I do oczu sobie skaczą...
A trzy kury, przerażone,
Jakby jajka zniosły gdaczą!
Indyk, jak z indykiem bywa,
Rozgulgotał się, napuszył,
Aż ze złości poczerwieniał
I do bójki śmiało ruszył!
Gąsior właśnie się przechadzał...
On porządek lubi przecież,
Dyscyplinę, rygor, karność...
A tu rejwach w jego świecie!
Rozgęgał się na potęgę...
Gęsi za nim w ślad ruszyły...
Awantura w gospodarstwie,
Aż się konie przestraszyły!
Zamęt i kotłowanina...
Lecą pióra, puch z podwórka!
I tak się te próżne ptaki
Postroiły w cudze piórka!
Komentarze (7)
Fajny, rytmiczny, dobrze się czyta. Bardzo ludzkie te
"cudze piórka". Pozdrawiam :)
Mądry wierszyk, podoba się:)) W sprawie cudzych piórek
przypomniała mi się rymowanka, nie znam autora:
"Środkiem rzeki płynie równo
siedem jabłek, jedno gówno.
Co to płynie, pyta babka?
Na to gówno: To my, jabłka"
Pozdrawiam ciepło, wybacz brzydkie słówko, ale bez
niego by nie brzmiało:))
Świetny wiersz nie tylko dla dzieci, bo są ludzie
którzy stroją się w cudze piórka. Pozdrawiam cieplutko
W kurniku porządek też musi być.Pozdrawiam.
Wśród ludzi też się często zdarza przystrajanie w
cudze piórka.
Świetny wiersz. Dostrzegam "drugie dno"
Pozdrawiam
Hałaśliwy i kłótliwy ten "kurnik" No cóż, nie w każdym
domu i kurniku panuje ład i spokój. Dają do myślenia
"Cudze piórka" Pozdrawiam.
Bibi,jesteś świetna.A te "Jakby jajka zniosły gdaczą"
- mistrzostwo świata.Gdybyś nie była tak daleko,
przytuliłbym Cię.