Czar
Prawie każda istota
dostanie jedną chwile smutku
o dobru od wieczności
serce które już w świetle sporym
wynagradza kolorami czerń
przeprosiny dalej droga ma
chcę zrozumieć cudowniejsze
Matko ziemio zrzuć ten ciężar na kwiaty
nowość w wspomnień dwóch biegunach
radości i smutku
sieje więcej w pamięci
w twym ogródku
bywa okradany do dna bezradności
jego powaby tak lekko
i łatwo się zapalają
jak świece
a trudno tutaj zwalczyć
zimno serca
gdyby się dało płomień skraść
i ile widać w tym sensu
znów zapalając
poznaj tajemnice tego czego namiastkę
lubisz oglądać subtelności
cierpliwie odrzucaj krzywdzenie
tych którym chcesz być pięknem
zakryte może być darem
a ładne na tym da się oprzeć
chyba nie umiem być dobry
ale potrafię być
żywym porankiem pomagania
gdy pomyśle o niebie
otwórzcie bramy
Komentarze (36)
'Matko ziemio, zrzuć ten ciężar na kwiaty'? Tego
przesłania nie rozumiem, więc pytam autora; dlaczego
na kwiaty, które w niczym nie zawiniły, a jedynie są
ozdobą ziemi. Miłego dnia życzę.
Każdy czyn jak bumerang powraca Dobro stokrotnie
Pozdrawiam serdecznie :)
z przyjemnoscia przeczytalem pozdrawiam
dobroć wraca dobrocią
pozdrawiam :)
Najważniejsze by nie szkodzić a to już spora wartość
Każdy potrafi być dobry, jeśli tylko chce :)