Czar kwitnących magnolii

przepraszam Cie Aneczko, ze sobie pozwalam, ale tak
czytam:

Wśród kwitnących magnolii
staliśmy wpatrzeni
w rozbudzony ogród,
urzeczeni majem.

Wiatr szeleścił w gałęziach,
naśladując szepty
i już sama nie wiem,
czy tak oszałamiał

czar twojego spojrzenia
obiecującego
coś, czego zapewne
jeszcze nie przeżyłam.

Czy to sprawił aromat,
czy też kwiatów piękno,
że wtedy zrozumiałam
- tak rodzi się miłość.


Ponieważ'rozwiośnić' - ograne do potęgi entej, a
końcówka jakby cos nie gra, domaga się dopełnienia,
ale to tylko takie tam moje subiektywne odczucia:)
Ogólnie - bardzo ładny, ciepły wiersz.

maj kusi kwitnącymi kwiatami, krzewami i miłością
pozdrawiam serdecznie:)

Oj dzieje sie tu , dzieje zapachniały na całym Beju ,
ukłony Anno

Ach ten Maj Anusiu, wszystkich zauroczy.
Pozdrawiam.

piękne klimaty.

Ładnie Aniu i jeszcze ten klimat! Zdrówka życzę. :)

Ja za Karatem - Miłości, tak jak żołądkowi chleba,
odpowiedniego klimatu potrzeba!
Pozdrawiam!

To prawda i tak się rodzi miłość w barwach pięknych
kwiatów ..

kocham powroty. do twoich wierszy

Piękny wiersz. Moje klimaty :)

Piękny czar wiosny, i On:)
Pozdrawiam serdecznie.

Miłości, tak jak żołądkowi chleba,
odpowiedniego klimatu potrzeba!
Pozdrawiam!

Magnolia zapach wspaniały daje,
a dobra miłość pozostaje!

Pozdrawiam.

Urokliwe rozmarzenie, z magnoliami w tle.
Z przyjemnością przeczytałam.
Pozdrawiam serdecznie:)

Och te magnolie czar rzuciły piękny.