Czarne chmury
Wygasa płomień nadziei,
już nie tli się jak co rano.
Tyle łez nad nim wylano,
że mogło by powstać morze.
I słońce przestało świecić,
czarne chmury nad dachami.
A jeszcze było nad nami.
Dzisiaj jakby zapomniało.
Skąpię wszystkie troski w duszy,
co smutkiem jest okraszona.
I pochwycę w swe ramiona,
to, co jeszcze mi zostało.
autor
Osamotniona20
Dodano: 2008-06-20 19:25:08
Ten wiersz przeczytano 873 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
"ważne są tylko te dni,których jeszcze nie znamy..." +
W Twoim wierszu jest duzo jeszcze wiary w to ze uda
Ci sie odzyskac stracone nadzieje a mowia ,ze wiara
czyni cuda i cos w tym prawdy jest...
hmm...chmury zmienią czarną barwę na białą i zaswieci
słońce ..przynajmniej przyroda nas nie zawodzi ...i
może z niej warto brac przykład?
czarne chmury zawisły...nadzieja wygasła...pochwycę w
ramiona co jeszcze zostało...bardzo smutny wiersz ,czy
jeszcze można coś zrobić...?
Wszystko mija... nawet najdłuższa żmija...
i jak słusznie tekst został podsumowany... cieszmy się
tym co jeszcze jest :)))))))
Skoro wygasa płomień nadziei , to czy warto chwytać
jeszcze to co zostało?Przecież nie szkoda róż,gdy
płonie las.Wiersz nostalgiczny,rymowany.Sam tytuł juz
o tym mówi.
/Skąpie wszystkie troski w duszy,
co smutkami jest okraszona./ znajomy temat chyba
każdemu. U mnie na TAK! Wiesz...gdybyś popracowała
trochę nad tym wierszem i rymy:
ABBA (nie mylić z zespołem muzycznym ;) )- byłoby
SUPER!