Czarne historie

*

Jesteś jak czarna farba na płótnie,
Widać, przeżywasz, cierpisz okrutnie,
Jęki bolesne słyszę z komnaty
I dźwięk parkietu, co nosi dukaty.

*

Na cmentarzu zrobiło się jasno,
Ubrała czarną, krótką i ciasną,
Obserwowała ludzi wokół wzroki,
Gdy z oczu ciekły łez rzewnych potoki.

*

Klęska! Porażka! – Krzyczy z oddali
- Biada! W jednej chwili życie się wali!
Nie widać promieni, w celi nie ma słońca,
Szkoda, że zostanie tam już do końca.

autor

annasztuka

Napisany: 2018-09-04 Dodano: 2018-09-05 17:27:39

Ten wiersz przeczytano 1402 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie